Er is wat twijfel wat we gaan doen vandaag. Lekker rustig aan of misschien naar Animal Kingdom? We volgen het weerbericht en zien dat er in het begin van de middag al regen wordt verwacht. Niet echt lekker weer om in een park rond te lopen.

In het hotel is vlakbij de receptie een informatiekiosk en na het ontbijt gaan Renske en Julian daar even langs. Op advies komen ze terug met een flyer van Funspot USA, op slechts een paar kilometers van ons hotel. Het doet een beetje kermisachtig aan maar wellicht is het leuk voor een paar uurtjes.

Rond een uur of half elf zijn we ter plaatse en lopen het terrein op, de entree is gratis. Je hebt hier verschillende mogelijkheden, of per rit, of per attractiesoort of een pas voor de gehele dag kopen. We zien direct al dat ze hier vier verschillende kartbanen hebben dus Julian en ik zien de dagpas wel zitten.

Het is erg rustig in het park en er zijn dan ook geen wachtrijen, gewoon naar binnen en direct gaan zitten, daar houden wij van. Met z'n drieën en enkele mederacers starten we in de meest eenvoudig baan dat niet meer is dan een simpel rondje. Lekker scheuren! De baancommissaris staat op een gegeven moment met een tuinslang langs de baan en begint de boel net voor een bocht nat te spuiten. Dikke pret, weinig grip en driftend de bocht door.

De overige attracties laten we even voor wat ze zijn, op naar de volgende kartbaan. Deze is een stuk uitgebreider en gaat over verschillende verdiepingen. Helemaal geweldig! Daarnaast nog een baan waarbij je in cirkelvorm omhoog rijdt. In totaal over vier lagen. Bovengekomen een steile afdaling met aan het eind een kombocht van 180 graden. Zo heet? Nee, zo scherp! Dat je je eraan snijdt? Nee, dat je aankomt, de bocht instuurt en meteen in tegenovergestelde richting rijdt.

Met een grote grijns op onze gezichten draaien we rondje na rondje. Heat afgelopen, hup naar de volgende. We kunnen er geen genoeg van krijgen. Onze gezichten zien regelmatig zwart en de stukjes rubber van de banden zitten in onze haren (bij mij wat minder rubber natuurlijk).

Ondanks de weersvoorspellingen blijft het voorlopig droog, zijn er weliswaar wolken maar is het bloedheet, zeker als je je ook nog eens inspant.

Na een ritje of tien op de verschillende banen proberen we wat andere attracties uit. Achtbaan, draaimolen, surfbaan, etc. Alles lekker relaxt, geen wachtrijen, dus helemaal leuk.

We duiken een amusementshal in voor de noodzakelijke verkoeling en vertier. Ook daar leven we ons uit om vervolgens toch weer te gaan karten. Renske houdt het karten even voor gezien, maar Julian en ik scheuren wederom bloedfanatiek over de banen. We rijden nu op een vlakke baan met o.a. twee haarspeldbochten. Lekker driften!

Als ook ik even stop, ik ga m'n armen behoorlijk voelen, racet Julian nog even verder. Ik schiet wat foto's vanaf de zijkant en zie dat een volwassen kerel ‘m probeert in te halen. Poot op 't gas, goede lijnen rijden, de man komt er tot zijn frustratie maar niet voorbij. Op een gegeven moment hoor ik hem zelfs vijf dollar bieden als hij maar opzij gaat. Julian lacht en zwaait naar hem maar laat hem er niet langs.

Voor we het in de gaten hebben is het 16.30 uur. Om het af te leren nog een keertje alle vier de banen rijden. Als we weer zitten ingesnoerd in het karretje moeten we er helaas uit. Het begint nu dan toch te regenen en de baan is te glad. De multi-layer banen zijn nog wel open dus pikken we die nog enkele keren mee. Erg leuk, zeker nu er natte plekken op de baan zijn.

Daarna houden we toch echt voor gezien en gaan we terug naar het hotel voor een opfrisbeurt. Wat een superdag was dit. Rond een uur of zes stappen we fris en fruitig de auto in om voor de laatste keer een lekker sappige steak te eten, althans ik dan. Het is happy hour, dus de sangria die Renske bestelt blijken er twee te worden, tegelijkertijd geserveerd.

Aan tafel bespreken we de afgelopen weken en beseffen dat we wederom een fantastische vakantie hebben gehad waarin we ontzettend veel gezien en beleefd hebben.

Daar waar Renske en ik zo'n beetje de gehele afgelegde route doornemen, raakt Julian niet uitgepraat over het karten. Dit was volgens hem de gaafste dag.

Terug in het hotel trekken we alle koffers leeg en delen de boel opnieuw in. Vooral het gewicht moeten we enkele keren opnieuw verdelen maar daar hebben we gelukkig een handig hangjekofferaanhethaakjeenleeshetgewichtafopdeschaal-apparaatje voor.

Morgen naar huis..... jammer genoeg.